باور کنید یکی از انگیزه های من در تحصیل در رشته علوم شناختی ، تنها پیدا کردن ساز و کاری برای حذف اختیاری برخی داده های ذهنی است .
نمی شود فراموشش کرد
نمی شود از یاد برد
این ها از یک فقره مشکلات روانی ناشی می شود، که خودم اذعان دارم.
مریضی خطرناک و دردناکی است، اصلا وجود برخی داده های ذهنی معنایی ندارد، سودی ندارد، ته داستان ندارد ، فرجام ندارد، اصلا داستانی ندارد. اما نمی شود حذف کرد. گویی این نوع خاطرات باید باشند همیشه و در حین زندگی، اما نب
درباره این سایت