زنک،خبروردنجان

دل داده ام بر باد، بر هرچه بادابادمجنون تر از لیلى،شیرین تر از فرهاداى عشق از آتش، اصل و نسب دارى از تیره ی دودى، ازدودمانِ بادآب از تو طوفان شد، خاک از تو خاکستر از بوى تو آتش، در جانِباد افتادهر قصرِ بى شیرین، چون بیستون ویران هر کوهِ بى فرهاد، کاهى به دست بادهفتاد پشتِ ما، از نسل غم بودند ارثِ پدر ما را، اندوه مادر زاداز خاکِ ما در باد، بوى تو مى آید تنها تو مى مانى، ما مى رویم از یاد قیصر امین پور