و اما این پروژه، ساختمان شماره یک
yon.ir/XaiWD
چیز دوست داشتنی این کار چالش ذهنی و
فرمالی هست که برام ایجاد کرده. بیش از اون ارجاعش به فرم های دهه 40 و 50 شمسی .
اما مشکل درست همین جاست! هدف این
معماری چی هست؟
این همه رنگ خاکستری برای تاکید بر
فرم؟ برای «نمایش و مرئی کردن هیچ؟» این همه رنگ خاکستری چه تاثیری روی زندگی
ساکنین و حتی همسایه ها داره؟
این نمونه ی خوبی از تعهد معماران و
طراحان پروژه به جامعه ی حرفه ای معماری و جامعه ی هنری داره. جایی که هی
درباره این سایت