قشنگ حال بچه های کنکوری بیان رو توصیف کرد:
خسته ام از آرزوها ، آرزوهای شعاریشوق پرواز مجازی ، بالهای استعاری
لحظه های کاغذی را، روز و شب تکرار کردنخاطرات بایگانی،زندگی های اداری
آفتاب زرد و غمگین ، پله های رو به پایینسقفهای سرد و سنگین ، آسمانهای اجاری
با نگاهی سر شکسته،چشمهایی پینه بستهخسته از درهای بسته، خسته از چشم انتظاری
صندلی های خمیده،میزهای صف کشیدهخنده های لب پریده ، گریه های اختیاری
عصر جدول های خالی، پارک های این حوالیپرسه های
درباره این سایت